Ik laafde mij de afgelopen maanden aan het uitbundige leven in mijn recent verworven tuin in een tuinenpark: aan de groeiende en wuivende bloemen, hun kleuren, mijn uitdijende groentetuin, de zoemende insecten, maar ook aan de dartelende vlinders, de snaterende eendjes achter in de sloot en de vrolijk hippende en zingende vogels in de struiken.
Leven en werken in een tuin is zo leerzaam, want de natuur spiegelt, voortdurend.lees verder over Mijn tuin als spiegel en inspiratiebron
Het zoemt in mijn omgeving, over deze prachtige empathische roman, van Griet op de Beeck. Gisteren was ik nog op een verjaardag van een vriendin, waar vrijwel iedereen het boek gelezen had, mijzelf incluis. Waarom? Omdat het via de belevingswereld van Mona, de hoofdpersoon, in drie verschillende fasen in haar leven (kind, puberteit en volwassenheid), op zo’n treffende, inlevende en humorvolle manier een inkijkje geeft in hoe wij allen bepaald zijn in onze jeugd door onze ervaringen en omgeving, hoe weinig plaats er was voor echte (vooral pijnlijke en negatieve) emoties en hoe deze ervaringen doorwerken in ons latere leven.lees verder over Kom hier dat ik u kus
Ik ben een fan van Joke Hermsen, de schrijfster en filosofe die al een tijd bezig is in haar essays en boeken met de ervaring van tijd en de ziel. Zij maakt in ‘Stil de tijd’ een onderscheid tussen de kloktijd en de innerlijke tijd.
De kloktijd is de lineaire economische tijd, waardoor wij, de stedelijke mens, sinds de invoering van de internationale Greenwichtijd, meer en meer geleefd worden. De persoonlijke of innerlijke tijd is volgens haar de tijd van de ziel en de creativiteit, die juist geen kloktijd verdraagt.
lees verder over De god Kairos en het Kairotische moment